Januari 2006

Een nieuw jaar. Om 12 uur heb ik allemaal sterretjes omhoog gehouden voor Indy. Al heb ik haar niet goed gekend, toch herken ik ze altijd op foto's en noem haar naam regelmatig.

Dit jaar word echt een feestjaar, met prins papa. Ik heb er veel zin in.
7 januari ben ik meegeweest naar de prinsenreceptie en daar heb ik me uitstekend vermaakt. Ik heb zelf ook een prinsenpak gekregen, maar daar moet ik nog een beetje aan wennen. Prins Levy. Op het podium staan wilde ik ook niet. Maar ja, toen ik er eenmaal stond, was ik dat alweer vergeten en voelde ik me helemaal geweldig.

Ik vond het in de Kerstvakantie niet meer leuk dat Valerie zo vaak ging logeren. Omdat ik nog zo klein ben en nog niet zoveel vrienden heb, moet ik maar altijd thuis blijven. Toen heb ik opa kerel gebeld en gevraagd of ik dan bij hen mocht komen logeren, en dat mocht. Ik was zo blij dat ik ook eens tegen Valerie kon zeggen dat ik een keertje ging logeren.

12 januari ga ik voor het eerst naar de peuterschool. Dan ben ik al een hele grote jongen. Ik verheug me er erg op om daar naartoe te gaan. Ik ben nu ook aan het proberen of ik op tijd naar de wc kan gaan, dat lukt nog niet altijd. En eerlijk gezegd heb ik daar soms ook helemaal geen zin in en doe ik het gewoon lekker in mijn broek.

Februari
Het was wel wennen om naar de peuterschool te gaan. De eerste keer vond ik het wel leuk maar toen had ik het wel al gezien. Daarna wilde ik niet meer en dat heb ik mama ook wel erg duidelijk gemaakt, helaas trapte mama daar niet in en moest ik toch gewoon gaan. Uiteindelijk heb ik me er maar bij neergelegd en nu vind ik het eigenlijk best leuk op school.

Zwemmen vind ik ook niet leuk. Daar heb ik echt geen zin meer in, maar ook daar moet ik van mama naartoe. Dan wordt ik zo boos dat mama mij mee moet sleuren het water in, en eenmaal in het water dan gaat het wel. Ik ben zo bang dat ik "ogen in mijn water " (zo zeg ik dat altijd) krijg, maar nu hoef ik van Joyce niet meer onder water. Ik blijf liever thuis dan dat ik ga zwemmen, maar mama neemt me toch iedere keer mee.

Er is echter wel meer waar ik geen zin in heb de laatste tijd. Volgens mij ligt dat aan de leeftijd. Dat hoor ik mama tenminste ooit zeggen. Zo gauw als ik iets moet doen, dan zeg ik al "dat doe ik niet". Het woordje kapper kan ik ook niet meer horen, daar wil ik niet naartoe, en telkens beginnen ze daar weer over. Na de carnaval hebben papa en mama mij erin geluisd. Ze zeiden dat we ergens naartoe gingen maar zeiden niet waar. En toen stopte ze bij de kapper voor de deur, en ja hoor, ik moest naar de kapper. Maar voor een snoepje doe ik veel, dus nu is mijn haar weer kort en ben ik er voorlopig weer vanaf.

Na de carnaval moest ik gewoon wennen dat er niemand meer kwam oppassen. Malou en Christian kwamen na de carnaval nog iets ophalen bij ons en toen heb ik hen gevraagd of we weer gingen carnavallen.

Zondag na de carnaval hadden papa en mama nog een verrassing voor ons. We gingen samen met mijn nieuwe vriendjes (Cas, Bram en Floor) naar Plopsaland in Hasselt. Daar heb ik samen met Piet Piraat op de scheve schuit gestaan en een kanon afgevuurd. ("Bommetje"). Dit was een leuke dag en ik wilde wederom niet naar huis.

Maart/april
Begin maart zijn we naar het circus in het dorp geweest. Helaas viel ik net als tijdens mijn vorige bezoek aan het circus halverwege de voorstelling in slaap. Op een of andere manier kan het circus mij niet boeien, behalve toen er een giraffe aankwam. Dat vond ik toch wel heel apart in een circus. Maar goed ik had in ieder geval mijn portie slaap weer gehad en popcorn kregen we toch niet van papa en mama, dus heb ik niet veel gemist.

Ik ben nog een weekendje alleen weggeweest. Valerie ging op weekend met Jong Nederland en dat vond ik natuurlijk niet eerlijk. Dus heb ik oma Heusden gebeld en gevraagd of ik dan een weekendje bij hen mocht komen logeren. Dat was wel luxe, lekker verwend worden door opa en oma.

Dus zoals jullie kunnen lezen, gaat het allemaal wel goed met mij en verveel ik me geen moment.

Mei/juni
Begin mei heb ik lekker een weekje vakantie gehad. Dat was, vond ik, een mooi moment om maar eens te gaan stoppen met in mijn luier plassen. Nu moet ik mama wel gelijk geven, dat mijn broeken ineens veel beter passen. Zou het dan toch door die luier zijn gekomen dat ik mijn kleren niet meer mooi vond? Na een paar weken vond ik dat ik ook s'nachts geen luier meer aanhoefde, dus trok ik deze maar zelf uit. Papa vond het wat te snel gaan en had er dan ook helemaal geen vertrouwen in, dat het goed zou gaan. Maar jippie, na enkele nachtelijke foutjes, gaat het nu dan helemaal goed.

Ik vond het erg gezellig dat Malou en Chris weer eens een keertje bij ons kwamen. Ze kwamen gezellig bij ons gourmetten. Malou deed zelfs allemaal pannekoeken bakken voor mij. Na enkele pogingen om ze omhoog te gooien met omdraaien, lukte het haar uiteindelijk toch en had ze de smaak te pakken. En ik natuurlijk maar om meer pannekoeken vragen.

Eind mei hadden we al weer een weekje vakantie. Wat een zwaar leven hebben wij het toch als studenten. Valerie mocht bij haar nieuwe vriendinnetje Floor gaan slapen en ik mocht weer eens niet mee. Maar ik mocht wel mee om haar weg te brengen en toen heb ik lekker met Bram gespeeld. Ik heb zelfs een nieuwe spijkerjas van Bram gekregen, een kei vet coole jas. Mijn speciale "bramjasje". Hier ben ik erg zuinig op.

Mama heeft een nieuwe plek ontdekt waar ik mee naartoe mag. Het is steeds vaker mooi weer en iedereen wil dan gaan zwemmen. Maar ja, ik mag natuurlijk niet naar het zwembad want dat vind mama te gevaarlijk. Nu gaan we regelmatig naar Billy Bird (Hemelrijken) in Volkel. Daar is het pas gaaf. Al mijn vrienden gaan dan ook mee en daar kunnen we lekker spelen en zwemmen terwijl onze moeders in de buurt zijn. Dat is pas leuk. Mama neemt dan ook allemaal lekkere dingen mee, zelfs broodjes en drinken. Dan is het voor mij al lang goed, zolang er maar wat te snoepen of te eten is. Ik vermaak me daar wel. En volgens mij mama ook wel. Zelfs papa is al een keertje mee geweest.

2 juni zijn we een weekend naar zee geweest met ome Jos en tante Helma. Dit was omdat Indy dan al 3 jaar dood is. Valerie en ik mochten bellen blazen en een roos in het water gooien. Alleen de roos bleef een beetje aan de kant liggen, hopelijk heeft Indy hem wel gevonden. Dit is wel leuk om te doen, maar ik mis Indy toch wel erg en vind het heel zielig dat ze dood is. We hadden ook nog heel ver gefietst. Wel bijna 20 km. Dat is echt ver, ondanks dat ik voor in het stoeltje bij mama zat, had ik het af en toe toch wel zwaar. Ome Josje kwam ons vervelen toen Valerie en ik in bad zaten en toen hebben wij hem lekker nat gemaakt. Ik ben ook een paar keer in de sauna geweest. In het huisje hadden we een sauna. Gaaf hoor, maar wel warm. Ik moest heel erg zweten. De koude douche erna vond ik maar niets. Het was een super weekend.

21 juni moest ik naar het ziekenhuis om mijn neusamandelen eruit te laten halen. Ik was helemaal niet nerveus om er naartoe te gaan, maar toen ik er eenmaal was, vond ik het toch allemaal wel een beetje spannend. Valerie had mij van tevoren wel al verteld over het kapje en het mutsje, maar dat mutsje dat wilde ik toch echt niet op. En gaan slapen, kwam nog niet in me op. Oma Heusden had mij al de tip gegeven om heel hard in het kapje te blazen zodat ik niet in slaap zou vallen. Dat heb ik dan ook heel goed gedaan, maar uiteindelijk viel ik toch in slaap. Zelfs toen ik terug op mijn kamertje was, heb ik nog een hele poos geslapen. Dat was echt een tegenvaller. Ik had oma nog zo beloofd om niet in slaap te vallen. Toen ik op de uitslaapkamer wakker werd, had ik zo'n dorst. Ik riep tegen papa dat ik zo'n dorst had en dat ik dacht dat ik dood ging. Daar moest iedereen wel om lachen, maar drinken kreeg ik niet. Ik dacht dat ik toch duidelijk genoeg was geweest. Eenmaal terug op kamer kreeg ik wel wat drinken, al was mijn dorst inmiddels wel een stuk over en had ik het drukker met de snot in mijn neus dan met drinken. Na een poos geslapen te hebben, mocht ik dan uiteindelijk naar huis. Daar heeft mama mij lekker de hele dag verwend met koud drinken en ijsjes. Dat is wel lekker.

Ik kan inmiddels ook al een stuk beter zwemmen. Met mijn bandjes aan, kan ik al helemaal alleen vooruit in het water. Ik vind het alleen niet fijn als ik "ogen in mijn water" krijg. Dan is het paniek. Duiken kan ik wel, tenminste dat vind ik. Dan ga ik op de rand van het zwembad hangen en ga ik met mijn haren in het water. Stoer he? Het is maar goed dat ik zo'n lange haren heb, want anders zouden mijn ogen weleens nat kunnen worden, en dat is niet leuk.

Juli/ augustus
1 juli wilde ik vol goede moed mee gaan doen aan de Mini Kennedymars. Papa en mama moesten helpen, dus ging ik met Peggy mee. Ik ging natuurlijk niet mee lopen, maar ik mocht van Peggy in de buggy zitten. Maar ja, net voor de start plastte ik in mijn broek en mama was vergeten een schone broek mee te geven. Daar zat ik dan. Dus papa snel met mij naar huis om een schone broek aan te doen, in de hoop dat ik nog wel in kon vallen. Maar niet dus, iedereen was al gestart. Daar ging mijn 8km. lange tocht in de buggy. Maar ik heb me goed vermaakt op het plein en heb er niet zo'n probleem van gemaakt.

Nu hebben we vakantie. Eindelijk, want hier was ik echt aan toe. Ik ga eens even lekker genieten van het mooie weer, de rust en het zwembad. De eerste weken van de vakantie heb ik dan ook niets gedaan. Daarna zijn we op vakantie gegaan naar de Dominicaanse Repubriek (of zoiets).

We gingen eerst met de trein naar het vliegtuig en toen moesten we heel lang in het vliegtuig zitten. Ik heb bijna niet geslapen in het vliegtuig, want we kregen regelmatig wat te eten, en dat wilde ik niet missen. Ik had mijn eigen tv met daarop heel veel films, dus ik had ook geen tijd om te slapen.
Na het vliegtuig moesten we ook nog een stukje rijden met een bus en uiteindelijk kwamen we dan in ons hotel aan. Gelukkig was het al avond en mochten we meteen naar bed, want na zo'n zware reis was ik toch wel een beetje moe.

Het hotel was heel mooi. De eerste dagen heb ik lekker met Valerie op het strand gespeeld of in zee gezwommen met papa en mama. De golven waren superhoog en ik durfde al helemaal alleen met mijn bandjes aan over de golven te drijven. Ik had wel vaak last van ogen in mijn water en het water in de zee prikte ook zo aan mijn ogen. Na 4 dagen kwam dan eindelijk mijn vriendinnetje Tessa aan in het hotel. Vanaf dat moment kon mijn vakantie niet meer stuk. Tessa deed alles voor mij en samen gingen we zwemmen of in het zand spelen. En als ik honger had, ging Tessa met mij mee lunchen. Mijn spaans is nog niet zo goed, dus drinken bestellen vond ik een beetje moeilijk. Maar dat deed Tessa ook nog wel voor mij. Lief he. Ik heb Piet Piraat ook nog gezien. Er was een avond met allemaal piraten. Alleen het piratenschip kon ik niet vinden. Er stond wel een echte piratenvlag maar waar was de boot? Daar heb ik me toch wel erg druk om gemaakt, want hoe moesten die piraten nu weg? Toen gingen de piraten vechten en was er een groot vuur op het strand. Dat was wel eng. Ik wilde toch wel dat die piraten weggingen, maar waar was de boot. Toch gek, de volgende dag waren de piraten weg en had ik nog geen boot gezien.

We zijn nog een dagje weggeweest met een jeep. Dat was erg vet maar wel vermoeiend. Ik viel regelmatig in slaap tijdens het rijden. Dat krijg van dat gehobbel en die slechte wegen. Onderweg gingen we ergens eten en daar kon je ook paardrijden. Samen met papa heb ik op een paard gereden. Nu wil ik thuis eigenlijk ook wel een paard. Maar die krijg ik niet van papa, dan moet ik eerst nog groter worden. En mama is bang van paarden dus van haar zal ik er ook wel geen krijgen.
Maar goed, de vakantie was echt leuk. Ik vond het heel erg dat we na 2 weken naar huis moesten, want toen moest ik ook afscheid nemen van Tessa, die bleef nog een paar dagen.

In de vakantie is mijn vriendje Bram een keertje bij mij komen logeren. Valerie was bij Sabien slapen en nu had ik ook iemand die voor mij kwam. Dat was leuk. We mochten heel lang opblijven en de volgende ochtend hadden we heel lang uitgeslapen. Dat vonden papa en mama wel fijn natuurlijk.
We zijn ook nog naar de schuimparty in het dorp geweest. Daar was zoveel schuim dat wanneer ik erin ging staan ze mij niet meer konden zien. Ik vond het heel leuk om in het schuim te spelen en daarna papa, mama en alle andere vrienden ook vol schuim te smeren.

Inmiddels is de vakantie weer afgelopen en moet ik weer naar school. Ik vond het wel weer spannend om iedereen op school weer te zien, maar ik was snel gewend. En mijn vrienden uit de klas had ik ook snel weer gevonden.
Papa en mama zijn nog een weekend weggeweest met de vrienden. Valerie en ik mochten toen gaan logeren bij opa en oma Heusden. Toen zijn we naar het Land van Ooit geweest. Daar heb ik allemaal ridders gezien en grote reuzen. Van opa en oma heb ik een zwaard gekregen en nu kan ik thuis ook riddertje spelen. Valerie vind dit niet zo leuk, want als ik eraan kom met mijn zwaard, wordt iedereen bang van mij. Maar ik ben wel een goede ridder en geen boze ridder, maar dat snappen ze nog niet zo goed.

Ik heb ook een nieuwe vrachtauto gekregen, nou ja, papa eigenlijk. Papa heeft voor de zaak een nieuwe vrachtauto gekocht, en die is echt mooi. Samen met ome Jos heb ik er al in gereden en heb ik hem in de loods geparkeerd. Dat kan ik al goed, en dat zonder rijbewijs.

September/oktober
De afgelopen maanden heb ik niet zoveel bijzonders meegemaakt. Valerie is op kamp geweest met haar klas en toen had ik lekker het rijk alleen met papa. Mama ging met Valerie mee op kamp. Dat was heel gezellig, samen met papa naar de film en daarna lekker uiteten bij mc Donalds. Gelukkig vind papa dat ook lekker.

We zijn nog een keertje gaan barbequen bij mijn vriendjes Luc en Sven. Daar had ik nog een ongeluk gehad. Toen ik bij Sven achterop de fiets zat, raakte ik met mijn voet tussen zijn spaken en kreeg ik mijn voet er niet meer uit. Dat deed kei pijn. Pascal, de papa van Sven, heeft zelfs het hele wiel uit de fiets moeten halen omdat ze anders mijn voet er niet uit kregen. Achteraf viel het allemaal wel mee, maar ik dacht echt dat ik heel veel "boed" (bloed ) had.

Eind september hebben Valerie en ik gelogeerd bij ome Andre en tante Melissa in Eindhoven. Dat was heel leuk, want die wonen vlakbij het PSV stadion. Daar wilde ik heel graag naartoe. Alleen toen we daar aankwamen, was het gesloten. Dat was jammer, maar ik denk dat ik nog wel een keertje met ome Andre naar een echte voetbalwedstrijd van PSV mag. In september is het kermis geweest in het dorp. Daar stond een heel groot reuzenrad en daar ben ik in geweest. Mama durfde er niet in, maar gelukkig waren ome Josje en tante Helma erbij die er wel met mij in durfde. Dat was superhoog. Ook opa Heusden heb ik nog een keer zover gekregen dat hij er met mij in ging. Ook mijn vrienden uit Amsterdam zijn nog op bezoek geweest. Het was leuk om Jasper weer te zien en samen te spelen. We zien elkaar niet zo vaak maar als we elkaar weer zien, is het altijd gezellig. Ik ben naar de verjaardag van mijn vriendinnetje Tessa geweest. Zij is al 12 jaar geworden en mag nu een keertje samen met haar vriendinnetje Manon bij ons op komen passen. Dat is leuk. Daar gaan we eens een leuk feestje van bouwen.

In oktober heb ik ook al weer een week vakantie gehad. Herfstvakantie. Daar was ik wel weer aan toe na al die weken weer op school te hebben gezeten. We zijn toen met opa en oma Heusden en mama naar de film geweest en daarna zijn we naar een museum in Eindhoven geweest. Daar waren allemaal ridders en jonkvrouwen, en daar hadden wij van mama een zwaard gekregen. Nu kan ik lekker een potje vechten met Valerie.
We zijn ook nog met Marion, Brenda en Tessa naar Den Bosch geweest. Met de trein nog wel. Die ging kei hard. Dat is wel vermoeiend hoor de hele dag winkelen met al die dames. Gelukkig had ik de buggy bij, zodat ik af en toe nog even uit kon rusten en me kon laten rijden door Tessa of Brenda.

Ik heb meegeholpen met de appelactie van de carnavalsvereniging. Daar moesten we kei veel appels in zakken doen. Dat kon ik al heel goed. Mama deed tellen en ik deed de appels erin, 7 gele en 7 rode. Ik kon aan het eind geen appels meer zien. Dat was hard werken.

Nog een paar maandjes en dan ga ik eindelijk naar de basisschool. Gelukkig maar, want ik heb het eigenlijk wel een beetje gezien op de peuterschool. Er zijn al verschillende van mijn vriendjes naar de basisschool gegaan de afgelopen weken en dat wil ik ook wel. Ik wil graag afspreken met vriendjes om samen thuis te spelen, maar dat doen ze op de peuterschool nog niet. Valerie is heel vaak spelen bij haar vriendinnetjes en dan heb ik niemand. Behalve mama dan, maar die wil ook niet altijd met mij spelen. Toch wel zielig voor mij. Maar nog even en dan begint het leven voor mij. Met wie zal ik eens allemaal af gaan spreken als ik op de basisschool zit. Eerst nog even Sinterklaas, Kerst en mijn verjaardag vieren en dan.....

November/december
De intocht van Sinterklaas in Nederland. Die vond ik eigenlijk niet zo boeiend. Ik vond het belangrijker dat ik nu tenminste mijn schoen kon zetten. Dat heb ik dan ook regelmatig gedaan. Er zat alleen niet altijd iets in. Volgens mama had zwarte piet het veel te druk om iedere dag bij mij te komen. Flauw hoor. Maar gelukkig had ik een zwarte pieten pak gekregen en heb ik regelmatig voor zwarte piet gespeeld thuis. Ik had er nog een stokpaardje bijgekregen en heb heel wat meters op mijn paard afgelegd. We zijn gaan kijken toen Sinterklaas in het dorp kwam. En bij de brandweer is hij ook nog geweest. Daar kregen we allemaal een kado.

Valerie had mij geholpen met het maken van mijn verlanglijstje. Het gevolg was dat ik dus ook zo'n hele grote verlanglijst had. Eigenlijk wilde ik maar 1 ding "de Ark van Noah " van Playmobil. Volgens mij had Sinterklaas dat gehoord en die had ik ook echt gekregen. Zwarte Piet had een grote zak met allemaal kado's voor de deur neergezet. Hij had heel hard op de raam geklopt en was toen heel hard weggerend. Valerie moest huilen en durfde de deur niet open te gaan doen. Maar gelukkig durfde ik dat wel. En samen met opa Heusden ben ik de deur open gaan maken en daar stonden alle kado's.

Na Sinterklaas was het dan eindelijk zo ver. Ik mocht gaan oefenen op de basisschool. Toch wel spannend naar zo'n grote school met allemaal grote kinderen. Gelukkig dat mijn grote zus er ook zit. Ik heb wel eerst nog mijn verjaardag gevierd op de peuterschool. Samen met tante Helma en mama hebben we een feestje gebouwd op de peuterschool. Ik vond het wel jammer dat ik afscheid moest nemen van mijn vriendje Mike. Die zat bij in de klas op de peuterschool.
Op de basisschool zijn weer allemaal nieuwe kindjes en daar moet ik nieuwe vriendjes gaan zoeken. Ik mocht al meteen meedoen met de kerstviering op de basisschool. Dat was wel spannend. Mijn eerste optreden op het podium. Volgens papa en mama had ik het heel goed gedaan. Ik was alleen iets te snel van het podium af zodat mama nog geen tijd had gehad om een foto van mij te maken.

Met Kerstmis zijn we op vakantie geweest naar Duitsland met ome Jos en tante Helma. We gingen helemaal met de kabelbaan naar boven op de berg. Daar lag nog een klein beetje sneeuw. Wel jammer dat we niet konden skien. Anders had ik tenminste helemaal naar beneden kunnen skien, nu moest ik die hele berg naar beneden lopen. Dat was pas ver. Ik dacht dat iedereen een grapje maakten toen ze zeiden dat we moesten gaan lopen, maar helaas ze meenden het serieus. Maar goed, ik wilde me niet laten kennen, en sjokte braaf achter iedereen aan. Niet zo snel, maar wat wil je met zo'n korte beentjes. Halverwege de berg zag ik het niet meer zitten. Ik stopte midden op het pad omdat mijn batterijen leeg waren. Maar ook daar hadden ze natuurlijk weer een oplossing voor. Mijn batterij werd weer opgeladen en ik moest dus weer gewoon doorlopen. Uiteindelijk heb ik het wel gehaald tot onderaan de berg. Papa had het er ook moeilijk mee. Hij was onderweg zelfs nog gevallen. Jammer dat ik dat niet gezien had, Valerie moest er zo om lachen.